به سایت ادبی ای دوست خوش آمدید .
  بازدید کننده محنرم ، ده مطلب آخر را در این صفحه مشاهده مینماید ، برای دیدن مطالب دیگر از صفحات دیگر و یا از کادر جستجو استفاده نماید.



 

 

با سايه اي
كه در خودم مي پيچد از هراس
و نسيمي
كه نجابت پنجره ها را ناديده گرفته!
 مي وزد از هر شكاف
 زوزه مي كشد انگار
باد مي آيد
و بوي باران
رهايم نمي كند.
hosna
                                          

 
 
با سايه اي كه در خودم مي پيچد از هراس
و نسيمي كه نجابت پنجره ها را ناديده گرفته!
مي وزد از هر شكاف
زوزه مي كشد انگار
باد مي آيد
و بوي باران رهايم نمي كند.
اين شب نمناك
سطر اول شعري شد
كه نام تمام كتاب هاي مرجع را از ياد برده بود.
اقتدا مي كنم
به شب
به باران
به باد
صداي شرشر آب
     و گيسوانم كه نمناك
                               پريشان
اقرار مي كنم
      از اول قرار نبود
بوي اقاقيا لاي دفترم جا بماند
بوي خاك كه مستي شراب را به هيچ
امشب از سخاوت كدام آسمان ابريست؟
                                    
نویسنده : admin | موضوع : شعر نو | دیدگاه : بدون نظر

اين مطلب توسط ارسال شده درباره ایشان: