من که ازذوق سخن ،چون گفتنم درکارنیست بلبل شیــرین سخن را ذوق خواندن عارنیست
یوسف گل پیرهن را، در بیابان فـــــــــــراق چون برادر گرگ گردد، دیگراورا کار نیست
چون به زندان اسارت گشت ،با کیـــــد زنان صدق وگفتارش زروی قلب، بیمش عارنیست
عاقبت یعقوب را درد فـــــــراق یوسف اش زاری و درد و فراق و بیقـــراری ،عارنیست
چون به هفتم خانه پا بگذاشت ،حسن یوسفی کوربه چشمی که دل ازعشق اوسرشار نیست
گفته بودند عاقبت یوسف چنین گــردد عزیز هر عزیزی این چنین محبوب آن دلـدار نیست
قامت زیبـــــــــــــــا و حسن دلفریب یوسفی چون زلیخا عاشق وسرگشته وبیمـــــار نیست
چون ترنج وسیب، دردست زنان مصر بود دستهاشان را بریدند،جـــای هیچ انکار نیست
ای حسینی گرتو داری ذوق وشوق شاعری گو ولی حسن سخن،این شعر بی مقدار نیست
نویسنده : admin | موضوع : آثار پدر | دیدگاه : بدون نظر
بدون دیدگاه