یاد از آن روزی که با آن آشنــــــــــــا همخـــــــانه بود جان که هم پیمـــــان آن لولی وش فتــــــــــانه بود
یاد از آن روزی که دل از عشق او چون شمع سوخت در طواف خاطـــــــــــرش قلب حزین پروانه بود
یاد از آن روزی که چشم نر گسش در جـــــــــــام تن ریخت مخموری که درآن کاسه و پیمـــــــانه بود
یاد از آن روزی که صوت دلنشینش چون هـــــــــزار روح را شـــــــــــادی فزاو مرغ جان را دانه بود
…
یاد از آن روزی
یاد از آن روزی که با آن آشنــــــــــــا همخـــــــانه بود جان که هم پیمـــــان آن لولی وش فتــــــــــانه بود
یاد از آن روزی که دل از عشق او چون شمع سوخت در طواف خاطــــــــــــــــــرش قلب حزین پروانه بود
یاد از آن روزی که چشم نر گسش در جـــــــــــام تن ریخت مخموری که درآن کاسه و پیمـــــــــــانه بود
یاد از آن روزی که صوت دلنشینش چون هــــــــــــزار روح را شــــــــــــــــــادی فزاو مرغ جان را دانه بود
یاد از آن روزی که مهر عارضش چون آفتــــــــــــــــاب روشنی بخش شب و گرما ده کاشــــــــــانه بود
یاد از آن روزی که شوخ دیده گانش چون شــــــــــرار ناوک انداز دل بیچـــــــــــــــــــــــــــــاره دیوانه بود
یاد از آن روزی که جـــــــان را با غم عشقش گداخت از سر عهدی که با آن لعبت جــــــــــــــــانانه بود
یاد از آن روزی که روح تن چو مرغی بی قــــــــــــــرار در هوای دانه ای پر بستـــــــــــــــــــه آن لانه بود
یاد از آن روزی که چون بهـــــــــــــــــروز زار و دل فـگار واله آن کوی و ســـــــــــــــــرگردان آن میخانه بود
مدیریت سایت
بدون دیدگاه