اي نام تو مـــــــــادر نكوفر در شهر ادب توئي سخنـــــور
اي مادر من زقاب قــــوسين نا قابلي يم زذره كمتــــــــــر
اي حامي من توئي كه هستي اي سرورم اي فرشته منظــر
شيرازه نظم وخــــــــــانه ما از فكرودرايت تو مـــــــــادر
…
سید عباس حسینی
اي نام تو مـــــــــادر نكوفر در شهر ادب توئي سخنـــــور
اي مادر من زقاب قــــوسين نا قابلي يم زذره كمتــــــــــر
اي حامي من توئي كه هستي اي سرورم اي فرشته منظــــــر
شيرازه نظم وخــــــــــانه ما از فكرودرايت تو مـــــــــادر
جانم بفــــــــــداي خاك پايت مهرتو بود چو مهـــــــــر مادر
پر بركشم و،رَوَم بســـــويت عكست بنهم كنـــــــــون برابر
طفلي كه بــــــــــدامن تو آيد مهــــــــــر تو كند يلي دلاور
شعرت نتـوان كند قلم وصف از حافظ وسعـــــــدي و زانور
مادر چه توان كنم فـــــراقت هر لحظه شود بسي فــــــزونتر
دروصف وجمال وهم كمالت لطف تو شود بزرگ ومهتــــر
از دامن تو رود به معـــــراج از عيسي واحمـــــــــدش برابر
دستم بگـــــــرفتي راه بردي راهي كه بود هميــــــــشه برتر
وصف تو به شعر درنگنجـــد شعر تو بگفت مـــــــــاه وآذر
عباس حسيني خـــــــاك پايت اين مور ضعيف هست لاغـــــر
بدون دیدگاه