تمام چهـره ی هستى ، زچشمت بهــره اى دارد
كه گويى عالم خلقت ، نشان از قصـــه اى دارد
دراين ايام روح افزا، توئى چون آهـــــوى زيبا
منم صيــاد بى پروا،  نگاهت غمـــــزه اى دارد
طريق رسم دلـــــدارى ،مكن افسون غمخوارى
چوعاشق مست وبی تابم ، دلم غمخانه اى دارد
نگاه سحرآميز تو افسون كـــــــــرده است مارا
جمال حُسن زيبايت ، چو ليـــلى عشوه اى دارد
فكندى تير برقلبم ، جـــــــــــــگرگاهم شده پاره
چنان صيدى كه در دامت ،زپا افتـــاده اى دارد
ازين طالع كه من دارم كه ميــــــــــدانم پشيمانم
حسينى شيخ صنعان است،مگراوچاره اى دارد
كه ايران است پابرجا ، بدان من اهــــــل ايرانم
كه او با طبع شيرينش ،چه نيكوخــــانه اى دارد
اگرچه شاعرم ليكن زبانم دردهــــان بسته است
بود عباس نام او ،حسينى كنيـــــــــــه اى دارد.

سيدعباس حسينى