پس از خلق هستي و كائنات، پروردگار، انسان را آفريد و برا ي حيات  او همه چيز را مهيا ساخت

لاكن اين براي زندگاني آدمي كفايت نمي نمود زيرا سكون و آرامشي غريب هستي آدمي را در بر گرفته بود

لذا خداوند تصميم بر آن گرفت تا در ضمير و كينونت آدمي خلقي ديگر ايجاد نمايد و ازاين تغيير، انسان را از زندگاني يكنواخت و كسل كننده نجات دهد بنا براين قصد خويش را چنين به انجام رسانيد:

…..

مديريت اي دوست

هفت روز آفرينش

پس از خلق هستي و كائنات، پروردگار، انسان را آفريد و برا ي حيات  او همه چيز را مهيا ساخت

لاكن اين براي زندگاني آدمي كفايت نمي نمود زيرا سكون و آرامشي غريب هستي آدمي را در بر گرفته بود

لذا خداوند تصميم بر آن گرفت تا در ضمير و كينونت آدمي خلقي ديگر ايجاد نمايد و ازاين تغيير، انسان را از زندگاني يكنواخت و كسل كننده نجات دهد بنا براين قصد خويش را چنين به انجام رسانيد:

روز اول :   اميد واري را آفريد

روز دوم:       استقامت را آفريد

روز سوم:     وفاداري  را آفريد

روز چهارم:   صبوري را آفريد

روز پنجم: سعي وتلاش را آفريد

روز ششم:      اطمينان را آفريد

وروزهفتم چون نيك نظر كرد همه آنچه را كه آفريده بود در يك كلمه خلاصه نمودو پس از آن زندگاني آدمي دستخوش تحول گرديد و آسايش و سكون براي هميشه ازو روي بر گرفت.

آري

 روز هفتم:    عشق را آفريد .