اگر چه در ره دنيا تلاش دشـــوار است          مگـــر به شعبده بازي كه كار عيـــار است

چو بسته رشته به گردن به روزگـار ولي         نديده اي كه دراين دام صـــد گرفتار است

به گرگ ،عاطفه آموزي و نمــــــي داني         كه گرگ نفس دراين بيشه مردم آزاراست

به پرس راه زدانش نه جاي گمراهيست          بكن تو چاره وفكري كه روز دشـوار است

نهفته درپس دنياي دون به مكروحيـــــل           بلند گشت پركاه چون سبكبـــــــــــال است

ببين مريض چو پند طبيب خود نشنيـــد           جزاي لرزو تبش روزگار بيمـــــــــاراست

هرآنكه گردش ايام خود نمي سنجـــــــد           ميان خلق سبكبارواين چه معيـــــــاراست

شنو تو دانش واندرز و اين نصيحت را          چو گوشواره به گوشت كني نه آزار است

حسيني گر تو نسنجي ميان كفــــــــه دل         طلب نما تو ز ايزد كه قلب هوشيـــار است

سیدعباس حسینی